Benjamin Glorieux
"Ik vind het niet erg om van Bachs cellosuites over te stappen naar een concert met rapper Zwangere Guy.
Naast cellist ben ik, in mindere mate, componist en in nog mindere mate dirigent en pedagoog. Ik bedoel dat vooral in termen van hoe ik mijn tijd doorbreng, want als ik ergens voor ga, heb ik de neiging om..... ervoor te gaan. Als toffe West-Vlaming (niet mijn eigen woorden) heb ik in al deze hoedanigheden een CV waarmee ik makkelijk een paar pagina's zou kunnen vullen, maar dat ga ik niet doen. Er wordt wel eens gezegd dat ik als ex-Beste Jonge Belofte van de Klara's zowat de top van ons land ben als het gaat om het instrument genaamd cello maar dat is relatief, zo'n uitspraak. Dat zou ik nooit over mezelf zeggen. Ik hou gewoon van muziek!Voor de betweterige jagers: op mijn 18e-eeuwse cello uit Noord-Frankrijk speel ik met een moderne stok van de Russische maker Vladimir Mukhin en een barokstrijkstok van de Belg Jérôme Gastaldo. Mijn BOSS-loopstation en Ableton zijn een tweede natuur geworden, en af en toe klinkt mijn elektrische cello of kleine spalla, maar ik hou vooral van wandelen en van mijn gezin. En steeds vaker komt mijn stem erbij. Bariton/tenor + bariton/tenor van de cello, ik hou echt van die combinatie....
Ja, alle begin is belangrijk. De liefde sloeg toe in Harelbeke en Kortrijk. Ballet gaf ik op, voor muziek ging ik naar de conservatoria van Gent en Brussel, gevolgd door het Conservatorium van Genève. De kersen op de taart? Hochschule für Musik Köln en de Muziekkapel Koningin Elisabeth. Maar als je eenmaal in het muziekleven bent beland, vraagt bijna niemand naar je diploma's. Mensen vragen alleen om ontroerd, getroost, geboeid te worden.
Dat is wat ik probeer te doen door nieuwe geluiden te creëren met eeuwenoud hout en dit te combineren met de technieken van vandaag.
Misschien wel de leukste baan ter wereld, toch?"