B-Classic - Weather

Agenda

CREDITS

Creatie

WEATHER is gecreëerd door Manchester Collective en medegefinancierd door het Southbank Centre.

Muziek: Michael Gordon
Geluidsinstallatie: Chris Watson
Filminstallatie: Carlos Casas
Creatieve leiding: Rakhi Singh, Adam Szabo

Uitvoering

Strijkersensemble: BRYGGEN
Artistieke leiding:
Jolente De Maeyer
Geluidstechniek: Maarten Buyl

Productie: B-Classic

 

DOWNLOAD TOOLKIT

Een adembenemende reis door vier natuurlijke habitats. Elk gevormd, getekend en getransformeerd door extreme weersomstandigheden.

In 2022 bracht het klassieke ensemble Manchester Collective het cultstuk 'Weather' uit 1997 van Michael Gordon tot leven, in samenwerking met geluidskunstenaar Chris Watson en de Spaanse filmmaker Carlos Casas, als een muzikale tour-de-force. Het Belgische strijkersensemble BRYGGEN zal deze meeslepende productie van Manchester Collective uitvoeren.

"WEATHER" neemt je mee op een reis van een regenwoud in Oost-Azië naar 's werelds oudste woestijn, van een IJslandse gletsjer tot de gezonken middeleeuwse stad Dunwich voor de Engelse kust. Een live uitvoering, met soundscapes en film. Weather vormt een artistiek verslag van bedreigde omgevingen en is urgent, beklemmend en onvergetelijk.

Bekroonde geluidsopnametechnicus Chris Watson heeft gewerkt aan enkele van de meest geliefde documentaires van de BBC, waaronder David Attenborough's Frozen Planet en The Life of Birds. Voor dit project heeft Chris zijn uitgebreide archief opnieuw bezocht om een meeslepende geluidsinstallatie te creëren die de uur durende uitvoering door het strijkorkest begeleidt:

“During my travels, I have recorded in many habitats around the world that are under threat from climate change, capturing the sounds of places that are disappearing. This project has given me the opportunity to work with these sounds to create an ambient, multi-channel installation that places the audience where my microphones were when I made the original recordings. Every sound you will hear has come from the places I have visited – the voices of those habitats speak to the future generations, who might not be able to experience them for themselves.” Chris Watson

__________________________________________________________________________

Weather, introductie

I. De Namib-woestijn

Langs de kust van Zuidwest-Afrika strekt zich de Namib-woestijn uit over 2000 kilometer. Dit oude landschap lijkt buiten onze tijdschaal te vallen, met zijn eeuwenoude zandduinen die zich uitstrekken van de Skeleton-kust naar afgelegen binnenlandse gebieden. Het is een fragiele omgeving die zich over miljoenen jaren heeft gevormd en nu wordt uitgedaagd door de veranderende klimaatomstandigheden.

In de Namib is het alsof je terug in de tijd luistert, zowel boven als onder het oppervlak. Je hoort het diepe ritme en geluid van de evoluerende zandduinen, van individuele korrels tot bewegende bergen die voortdurend worden gevormd door overheersende winden. Na zonsondergang komen de duinen tot leven met een buitenaardse aanwezigheid, terwijl insecten zoemen en zingen in de nachtlucht, vergezeld door roofdieren die gehuld zijn in duisternis. Bij het ochtendgloren brengt de snelle zonsopgang een kort moment van ochtendkoor, voordat de brandende zon weer stilte brengt in het zand.

II. Longshore Drift

Langs de kust van Oost-Anglia vindt tweemaal daags een erosieve golfbeweging plaats, die jaarlijks zijn tol eist van het zachte landschap. Tussen eb en vloed ontstaat een niemandsland dat trekvogels tijdelijk voedsel en toevlucht biedt. Enorme zwermen vogels stijgen op wanneer ze worden voortgestuwd door het stromende tij. Onder het wateroppervlak vormen turbulente stromingen het zand en slib, waardoor de zeebodem troebel en verstoord raakt, beladen met oude herinneringen.

In de 13e eeuw werd de bloeiende havenstad Dunwich tijdens een krachtige storm door de zee verzwolgen. De overblijfselen van de stad liggen nu op de zeebodem, en lokale vissers beweren dat de kerkklokken van Dunwich diep in de zee luiden als waarschuwing voor naderend onheil.

III. Vatnajökull

Vatnajökull, de grootste gletsjer van IJsland, is een enorme ijsrivier gevormd tussen bergtoppen in de afgelegen centrale hooglanden. Het lijkt alsof je meereist met de ijskristallen tijdens hun 10.000-jarige reis van de top bij Kverkfjöll tot ze uiteindelijk samenkomen en smelten in de Noorse Zee.

Een diepe puls vanuit een crevasse markeert het begin van deze reis, vergezeld door de spookachtige tonen van een Arctische wind die over het bevroren oppervlak waait. Gedurende de lange zomerdagen worden de randen van de gletsjer bewoond door grote jagers en regenwulpen, die uiteindelijk gezelschap krijgen van Arctische sterns en grijze zeehonden in de kustlagune bij Jökulsárlón. Hier keert het ijs terug naar de oceaan en worden eeuwenoude luchtbellen, die millennia lang zijn vastgehouden, teruggegeven aan de atmosfeer.

IV. De Amberberg

Tropische regenwouden worden vaak gezien als plaatsen van schoonheid en verwondering, waar we soms, terecht, aarzelen om binnen te treden. Tijdens de hitte van de dag laat het dichte bladerdak slechts een spaarzaam licht door op de bosbodem. Hier beneden lijkt het alsof we weinig zien, maar alles horen.

Dit stuk neemt je mee door een dag in het leven van het regenwoud van de Amberberg in Noord-Madagaskar, te midden van de geluiden van inheemse insecten, vogels en amfibieën. Van zonsopgang tot zonsondergang is er een constante puls van leven, onderbroken door de stormen die overtrekken.